Puls rynku

Właściwie mówimy tu o czwartku, kiedy to po wcześniejszym spadku w okolice 1,05 wykres poszedł nieco na północ, nawet ku 1,0680, gdzie można sytuować opór. Pewnym impulsem mógł być fakt, że amerykańskie dane o sprzedaży detalicznej za luty wypadły słabiej od prognoz, gdy tymczasem produkcja przemysłowa w Strefie Euro wypadła nieźle.

Ostatecznie jednak wygląda na to, że wciąż silniejsze są czynniki pro-dolarowe. Pamiętamy wypowiedzi niektórych przedstawicieli Fed (Fischera, Bullarda i nie tylko) mające ostatnio charakter jastrzębi, zwłaszcza w kontekście bardzo dobrych danych z rynku pracy, przedstawionych w ostatni piątek. Wiadomo też, że trwa już QE, czyli to, co potocznie określa się jako "dodruk euro", a to naturalnie wpływa zniżkowo na wartość wspólnej waluty. Wciąż tli się sprawa Grecji, przy czym ostatnie doniesienia stamtąd (przepychanki między Berlinem a Atenami, groźby Aten, że wyślą Niemcom emigrantów i terrorystów) były tyleż groteskowo, co niepokojące.

Last but not least, mamy jeszcze czynnik spekulacji. Być może poziom 1,0 jest po prostu kuszący dla tych, którzy chcieliby do niego dobić i dobrze na tym zarobić. Faktem jest, że nie przesądzamy jeszcze totalnego przebicia linii 1,05, choć dziś po południu i wieczorem widać próby schodzenia niżej. Z drugiej strony, nie stawialibyśmy na przesadny optymizm i wizje korekty. Dodajmy, że czynnikiem ryzyka nadal jest lub może być tematyka ukraińska, która w końcu zacznie powracać, a poniekąd już powraca. Żyjemy w ciekawych czasach i choć Ameryka sama w sobie nie jest może oazą spokoju, to jednak rynek w obecnej sytuacji może jak najbardziej podążać bardziej w kierunku dolara niż euro.


Co ze złotym?
USD/PLN rozpoczynał tydzień w pobliżu 3,80, kończy go powyżej 3,95. To dość deprymujące dla osób chcących kupować dolary. Dolar po 4 zł to już scenariusz bardzo realny, a silniejszej korekty nie widać. Minima z tygodnia wypadały nieco powyżej 3,87, gdyby udało się ruszyć bardziej na południe, to możliwy byłby ruch w kierunku wartości z początku tygodnia, bo dopiero tam (3,8150, 3,80) mamy coś w rodzaju wsparcia. Problem w tym, że to tak naprawdę zależałoby od eurodolara, bo USD/PLN tylko czasami, relatywnie rzadko, jest w stanie zdziałać coś sam z siebie.

Znacznie lepiej trzyma się EUR/PLN. W tygodniu testowano okolice 4,1640, gdzie potwierdził się trend spadkowy, jakkolwiek po teście wsparć nieco powyżej 4,11 okazało się, że rynek na razie nie ma siły schodzić jeszcze niżej. W finale tygodnia mamy 4,1470. Co do QE w Strefie Euro, to najpierw perspektywa tego kroku, a potem on sam - doprowadziły do zwyżki rentowności polskich obligacji, czyli spadku ich ceny, świetnie miały się natomiast papiery np. niemieckie. Teoretycznie słabe (np. do dolara) euro może służyć złotemu na EUR/PLN, teoretycznie można też liczyć, że kapitał napłynie do Polski niejako "w drugim obiegu" (ten wpuszczony na rynek przez EBC), ale z drugiej strony złoty zawsze pozostaje wrażliwy na ryzyko i w razie zagrożenia wykres może uciekać na północ.